พจนานุกรม ไทย-บาลี

จากหนังสือ พระมหาโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙)

ตอน ๑ (ระยะ)
Definition: น. รย. วาร. ภาค. อพฺภนฺตร.,(ส่วน) น. นิปาต. ปพฺพ., ปริจฺเฉท. วคฺค. ขณฺฑ. ปเทส. อุปกถา, วิภาค. (ทำหมัน) น. อณฺฑ-หาร. อณฺฑเฉท. พีชุทฺธรณ., ค. อุทฺธตพีช อุทฺธตปุมฺภาว ก. นิลฺลจฺเฉติ, พีชานิ อุทฺธรติ, อณฺฑานิ อุทฺธรติ, ปุมฺภาวํ นาเสติ, พีชํ อุปฺปาเฏติ
Added By: mahakaew1

การใช้พจนานุกรม ไทย-บาลี

น. เป็น นาม
ค. เป็น คุณนาม
ก. เป็น กิริยา
กกิ. เป็น กิริยากิตก์
กวิ. เป็น กริยาวิเสสนะ
นิ. เป็น นิบาต
อุ. เป็น อุทาหรณ์
สำ. เป็น สำนวน
สพ. เป็น สัพนาม

เครื่องหมายลิงค์ เช่น (อญฺยก. = ปุํ.
อสฺสา, = อิตฺ. ตาลมูล., = นปุํ.)

. เป็นเครื่องหมาย ปุงลิงค์
, เป็นเครื่องหมาย อิตถึลิงค์
., เป็นเครื่องหมาย นปุงสกลิงค์
.., เป็น ปุงลิงค์, นปุงสกลิงค์
,. เป็น อิตถีลิงค์, ปุงลิงค์
,., เป็น อิตถีลิงค์, นปุงสกลิงค์

60044785
Today
Yesterday
This Week
Last Week
This Month
Last Month
All days
14230
37163
14230
59749764
819505
1329425
60044785

Your IP: 142.44.220.152
2025-10-19 09:01
© Copyright pariyat.com 2025. by กองทะเบียนและสารสนเทศ

Search