พจนานุกรม ไทย-บาลี

จากหนังสือ พระมหาโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙)

ช่วย
Definition: น. เวยฺยาวจฺจ., อุปการ. อนุคฺคห. อนุกมฺป. อนุกมฺปา, อนุกูล., นิตฺถรณ., อุปกรณ., อุปตฺถมฺภน., อุปฏฺฐาน., อุปตฺถมฺภ. สกภาค-ทาน., ปฏิสรณ., ปติฏฺฐา, ปริจริยา, ค. อนุคฺ-คาหก อนุกมฺปก อุปการก อุปการี อุปตฺ-ถมฺภก สกภาคทายก ก. อนุคฺคณฺหาติ อนุกมฺปติ อุปกโรติ อุปตฺถมฺเภติ, วินาสโต โมเลติ, ปโมเจติ
Added By: mahakaew1

การใช้พจนานุกรม ไทย-บาลี

น. เป็น นาม
ค. เป็น คุณนาม
ก. เป็น กิริยา
กกิ. เป็น กิริยากิตก์
กวิ. เป็น กริยาวิเสสนะ
นิ. เป็น นิบาต
อุ. เป็น อุทาหรณ์
สำ. เป็น สำนวน
สพ. เป็น สัพนาม

เครื่องหมายลิงค์ เช่น (อญฺยก. = ปุํ.
อสฺสา, = อิตฺ. ตาลมูล., = นปุํ.)

. เป็นเครื่องหมาย ปุงลิงค์
, เป็นเครื่องหมาย อิตถึลิงค์
., เป็นเครื่องหมาย นปุงสกลิงค์
.., เป็น ปุงลิงค์, นปุงสกลิงค์
,. เป็น อิตถีลิงค์, ปุงลิงค์
,., เป็น อิตถีลิงค์, นปุงสกลิงค์

59867868
Today
Yesterday
This Week
Last Week
This Month
Last Month
All days
35138
42196
118104
59470316
642588
1329425
59867868

Your IP: 10.4.11.57
2025-10-14 20:55
© Copyright pariyat.com 2025. by กองทะเบียนและสารสนเทศ

Search