พจนานุกรม ไทย-บาลี

จากหนังสือ พระมหาโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙)

เฉี่ยว (กระทบ)
Definition: ก. อภิหนติ ฆฏฺเฏติ (โฉบจับไป) ก. โอปติตฺวา คณฺหาติ, นเขหิ คณฺหาติ (สะดุดตา) ค. สปฺปคพฺภ สุวิลาสี สุมณฺฑิต สุปฺปสาธิต
Added By: mahakaew1

การใช้พจนานุกรม ไทย-บาลี

น. เป็น นาม
ค. เป็น คุณนาม
ก. เป็น กิริยา
กกิ. เป็น กิริยากิตก์
กวิ. เป็น กริยาวิเสสนะ
นิ. เป็น นิบาต
อุ. เป็น อุทาหรณ์
สำ. เป็น สำนวน
สพ. เป็น สัพนาม

เครื่องหมายลิงค์ เช่น (อญฺยก. = ปุํ.
อสฺสา, = อิตฺ. ตาลมูล., = นปุํ.)

. เป็นเครื่องหมาย ปุงลิงค์
, เป็นเครื่องหมาย อิตถึลิงค์
., เป็นเครื่องหมาย นปุงสกลิงค์
.., เป็น ปุงลิงค์, นปุงสกลิงค์
,. เป็น อิตถีลิงค์, ปุงลิงค์
,., เป็น อิตถีลิงค์, นปุงสกลิงค์

54791821
Today
Yesterday
This Week
Last Week
This Month
Last Month
All days
12695
43762
246244
54256435
779530
1050711
54791821

Your IP: 66.249.71.195
2025-06-20 07:23
© Copyright pariyat.com 2025. by กองทะเบียนและสารสนเทศ

Search