พจนานุกรม ไทย-บาลี

จากหนังสือ พระมหาโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙)

ฉลาด
Definition: น. พฺยตฺติ, วิยตฺติ, ญตฺต., ทกฺเขยฺย., โกสลฺล., จาตุริย., ปาฏว., เนปญฺญ., เวยฺยตฺติย., ค. กลฺล กลฺย กตหตฺถ กุสล ปวีณ อภิญฺญ สกฺขิต นิปุณ ปฏุ ปาฏว เฉก จตุร จาตุร ทกฺข เปสล วิสท พฺยตฺต วฺยตฺต วิยตฺต ปคุณ โกวิท ปคพฺภ วิสารท วิทุร
Added By: mahakaew1

การใช้พจนานุกรม ไทย-บาลี

น. เป็น นาม
ค. เป็น คุณนาม
ก. เป็น กิริยา
กกิ. เป็น กิริยากิตก์
กวิ. เป็น กริยาวิเสสนะ
นิ. เป็น นิบาต
อุ. เป็น อุทาหรณ์
สำ. เป็น สำนวน
สพ. เป็น สัพนาม

เครื่องหมายลิงค์ เช่น (อญฺยก. = ปุํ.
อสฺสา, = อิตฺ. ตาลมูล., = นปุํ.)

. เป็นเครื่องหมาย ปุงลิงค์
, เป็นเครื่องหมาย อิตถึลิงค์
., เป็นเครื่องหมาย นปุงสกลิงค์
.., เป็น ปุงลิงค์, นปุงสกลิงค์
,. เป็น อิตถีลิงค์, ปุงลิงค์
,., เป็น อิตถีลิงค์, นปุงสกลิงค์

55983872
Today
Yesterday
This Week
Last Week
This Month
Last Month
All days
15393
32929
220276
55483373
700238
1271343
55983872

Your IP: 85.208.96.199
2025-07-19 11:08
© Copyright pariyat.com 2025. by กองทะเบียนและสารสนเทศ

Search