พจนานุกรม ไทย-บาลี

จากหนังสือ พระมหาโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙)

ขี้ ๑ (คน)
Definition: น. อุจฺจาร. คูถ.., คูธ. กรีส., มล., ฉก., มีฬฺห., อุกฺการ. อาจม. สรีรวลญฺช. วิกฏ., ก. อุจฺจารํ กโรติ (ไก่) ก. วจฺจํ ปาเตติ (ช้าง) ก. ลณฺฑํ ปาเตติ
Added By: mahakaew1

การใช้พจนานุกรม ไทย-บาลี

น. เป็น นาม
ค. เป็น คุณนาม
ก. เป็น กิริยา
กกิ. เป็น กิริยากิตก์
กวิ. เป็น กริยาวิเสสนะ
นิ. เป็น นิบาต
อุ. เป็น อุทาหรณ์
สำ. เป็น สำนวน
สพ. เป็น สัพนาม

เครื่องหมายลิงค์ เช่น (อญฺยก. = ปุํ.
อสฺสา, = อิตฺ. ตาลมูล., = นปุํ.)

. เป็นเครื่องหมาย ปุงลิงค์
, เป็นเครื่องหมาย อิตถึลิงค์
., เป็นเครื่องหมาย นปุงสกลิงค์
.., เป็น ปุงลิงค์, นปุงสกลิงค์
,. เป็น อิตถีลิงค์, ปุงลิงค์
,., เป็น อิตถีลิงค์, นปุงสกลิงค์

49167826
Today
Yesterday
This Week
Last Week
This Month
Last Month
All days
8056
27586
8056
48959064
307476
1074106
49167826

Your IP: 185.191.171.10
2025-01-12 06:39
© Copyright pariyat.com 2025. by กองทะเบียนและสารสนเทศ

Search