พจนานุกรม ไทย-บาลี

จากหนังสือ พระมหาโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙)

อิจฉา
Definition: น. อิสฺสา, อิสฺสายนา, อุสุยฺยนา, อุสุยฺยา, อุสูยา, อรติ, นิฏฺฐุริย., นิฏฺฐุรี, ปิหน., ปิหนา, ปิหา, ค. อิสฺสุกี อุสุยฺยก อุสฺสู อุสูยก อิสฺส-พทฺธ ก. อุสุยฺยติ อุสูยติ ปิหยติ อิสฺสติ, อิสฺสํ พนฺธติ, น สหติ เป็นที่น่าอิจฉา ค. อุสูยุปฺปาทก
Added By: mahakaew1

การใช้พจนานุกรม ไทย-บาลี

น. เป็น นาม
ค. เป็น คุณนาม
ก. เป็น กิริยา
กกิ. เป็น กิริยากิตก์
กวิ. เป็น กริยาวิเสสนะ
นิ. เป็น นิบาต
อุ. เป็น อุทาหรณ์
สำ. เป็น สำนวน
สพ. เป็น สัพนาม

เครื่องหมายลิงค์ เช่น (อญฺยก. = ปุํ.
อสฺสา, = อิตฺ. ตาลมูล., = นปุํ.)

. เป็นเครื่องหมาย ปุงลิงค์
, เป็นเครื่องหมาย อิตถึลิงค์
., เป็นเครื่องหมาย นปุงสกลิงค์
.., เป็น ปุงลิงค์, นปุงสกลิงค์
,. เป็น อิตถีลิงค์, ปุงลิงค์
,., เป็น อิตถีลิงค์, นปุงสกลิงค์

49135665
Today
Yesterday
This Week
Last Week
This Month
Last Month
All days
3481
28500
176601
48788112
275315
1074106
49135665

Your IP: 54.36.148.129
2025-01-11 02:57
© Copyright pariyat.com 2025. by กองทะเบียนและสารสนเทศ

Search