พจนานุกรม ไทย-บาลี

จากหนังสือ พระมหาโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙)

สว่าง
Definition: น. อาโลก. ภานุ. ภาส. ปภาส. รุจิ, ชุติ, โชติ, ปภา, ทิตฺติ, ค. อาภสฺสร ปภสฺสร ภสฺสร ภาสุร วิลาส ปภ วิมล รํสิก รํสิมนฺตุ อาทิตฺต ปชฺโชต ปชฺชลิต สโชติภูต อุชฺชล สมุชฺชล สปฺปภ สโชติภูต ก. ปภาสติ ปภาติ วิภาติ อาภาติ โชตติ อุชฺชลติ วิราชติ โอภาสติ ปทิปฺปติ
Added By: mahakaew1

การใช้พจนานุกรม ไทย-บาลี

น. เป็น นาม
ค. เป็น คุณนาม
ก. เป็น กิริยา
กกิ. เป็น กิริยากิตก์
กวิ. เป็น กริยาวิเสสนะ
นิ. เป็น นิบาต
อุ. เป็น อุทาหรณ์
สำ. เป็น สำนวน
สพ. เป็น สัพนาม

เครื่องหมายลิงค์ เช่น (อญฺยก. = ปุํ.
อสฺสา, = อิตฺ. ตาลมูล., = นปุํ.)

. เป็นเครื่องหมาย ปุงลิงค์
, เป็นเครื่องหมาย อิตถึลิงค์
., เป็นเครื่องหมาย นปุงสกลิงค์
.., เป็น ปุงลิงค์, นปุงสกลิงค์
,. เป็น อิตถีลิงค์, ปุงลิงค์
,., เป็น อิตถีลิงค์, นปุงสกลิงค์

52929682
Today
Yesterday
This Week
Last Week
This Month
Last Month
All days
3704
32210
89258
52618648
875737
1044511
52929682

Your IP: 85.208.96.210
2025-04-30 02:21
© Copyright pariyat.com 2025. by กองทะเบียนและสารสนเทศ

Search