พจนานุกรม ไทย-บาลี

จากหนังสือ พระมหาโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙)

สวรรค์
Definition: น. สคฺค. เทวโลก. เทว. ทิว. ติทิว. ติทสาลย. นก. ติทสปุร., นาก. สุรโลก. มนฺทิร., ภวน., โค. สุคติ, สุราลย. แดนสวรรค์ น. เทวภว. เทวภูมิ, ต้นไม้สวรรค์ น. กปฺปรุกฺข. เทวทฺทุม. ทางสวรรค์ น. สคฺคมคฺค. นางสวรรค์ น. เทวจฺฉรา, นำไปสู่สวรรค์ ค. สคฺคสํวตฺตนิก บันไดสวรรค์ น. สคฺคโสปาน., เมืองสวรรค์ น. เทวนคร., เทวปุร., แม่น้ำสวรรค์ น. สุรนที, โลกสวรรค์ น. เทวโลก. สคฺคโลก.
Added By: mahakaew1

การใช้พจนานุกรม ไทย-บาลี

น. เป็น นาม
ค. เป็น คุณนาม
ก. เป็น กิริยา
กกิ. เป็น กิริยากิตก์
กวิ. เป็น กริยาวิเสสนะ
นิ. เป็น นิบาต
อุ. เป็น อุทาหรณ์
สำ. เป็น สำนวน
สพ. เป็น สัพนาม

เครื่องหมายลิงค์ เช่น (อญฺยก. = ปุํ.
อสฺสา, = อิตฺ. ตาลมูล., = นปุํ.)

. เป็นเครื่องหมาย ปุงลิงค์
, เป็นเครื่องหมาย อิตถึลิงค์
., เป็นเครื่องหมาย นปุงสกลิงค์
.., เป็น ปุงลิงค์, นปุงสกลิงค์
,. เป็น อิตถีลิงค์, ปุงลิงค์
,., เป็น อิตถีลิงค์, นปุงสกลิงค์

56598670
Today
Yesterday
This Week
Last Week
This Month
Last Month
All days
29561
45255
29561
56259543
123344
1191692
56598670

Your IP: 185.191.171.19
2025-08-03 16:08
© Copyright pariyat.com 2025. by กองทะเบียนและสารสนเทศ

Search