พจนานุกรม ไทย-บาลี

จากหนังสือ พระมหาโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙)

เรียน
Definition: น. สิกฺขา, สิกฺขน., อชฺฌาย. อชฺฌายน., อชฺเฌน., อชฺฌาปน., อุคฺคห. อุคฺคหน., คณฺหน., ปริปุจฺฉา, ปริยตฺติ, ปริยาปุณน., ปริยาย. อชฺเฌน., อธิคม. สุต., ตป. ก. อธียติ ปริยาปุณาติ สิกฺขติ อุคฺคณฺหาติ วิเนติ วีมํสติ กกิ. ปริยาปุต อุคฺคหิต
Added By: mahakaew1

การใช้พจนานุกรม ไทย-บาลี

น. เป็น นาม
ค. เป็น คุณนาม
ก. เป็น กิริยา
กกิ. เป็น กิริยากิตก์
กวิ. เป็น กริยาวิเสสนะ
นิ. เป็น นิบาต
อุ. เป็น อุทาหรณ์
สำ. เป็น สำนวน
สพ. เป็น สัพนาม

เครื่องหมายลิงค์ เช่น (อญฺยก. = ปุํ.
อสฺสา, = อิตฺ. ตาลมูล., = นปุํ.)

. เป็นเครื่องหมาย ปุงลิงค์
, เป็นเครื่องหมาย อิตถึลิงค์
., เป็นเครื่องหมาย นปุงสกลิงค์
.., เป็น ปุงลิงค์, นปุงสกลิงค์
,. เป็น อิตถีลิงค์, ปุงลิงค์
,., เป็น อิตถีลิงค์, นปุงสกลิงค์

47673353
Today
Yesterday
This Week
Last Week
This Month
Last Month
All days
15663
31740
139150
47135237
1159691
1172714
47673353

Your IP: 54.36.149.24
2024-11-27 11:31
© Copyright pariyat.com 2024. by กองทะเบียนและสารสนเทศ

Search