พจนานุกรม ไทย-บาลี

จากหนังสือ พระมหาโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙)

เกี้ยว (แทะโลม)
Definition: ก. อจฺฌาจรติ อจฺจาวทติ โอภาสติ อนุรญฺเชติ, เปมํ ปกาเสติ (คานหาม) น. อพฺภยาน., อพฺภยายาน., กช. พฺยาพงฺคี, วยฺห., สิวิกา, ปาฏงฺกี,
Added By: mahakaew1

การใช้พจนานุกรม ไทย-บาลี

น. เป็น นาม
ค. เป็น คุณนาม
ก. เป็น กิริยา
กกิ. เป็น กิริยากิตก์
กวิ. เป็น กริยาวิเสสนะ
นิ. เป็น นิบาต
อุ. เป็น อุทาหรณ์
สำ. เป็น สำนวน
สพ. เป็น สัพนาม

เครื่องหมายลิงค์ เช่น (อญฺยก. = ปุํ.
อสฺสา, = อิตฺ. ตาลมูล., = นปุํ.)

. เป็นเครื่องหมาย ปุงลิงค์
, เป็นเครื่องหมาย อิตถึลิงค์
., เป็นเครื่องหมาย นปุงสกลิงค์
.., เป็น ปุงลิงค์, นปุงสกลิงค์
,. เป็น อิตถีลิงค์, ปุงลิงค์
,., เป็น อิตถีลิงค์, นปุงสกลิงค์

53106383
Today
Yesterday
This Week
Last Week
This Month
Last Month
All days
8700
34574
43274
52840424
144803
907635
53106383

Your IP: 51.222.253.15
2025-05-05 07:04
© Copyright pariyat.com 2025. by กองทะเบียนและสารสนเทศ

Search