พจนานุกรม ไทย-บาลี

จากหนังสือ พระมหาโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙)

ไผ่
Definition: น. เวฬุ. เวณุ. เวนุ. วํส. ตจสาร. ทีฆวํส. ธนุทุม. นฬ. กอไผ่ น. เวฬุคุมฺพ. ข้อไผ่ น. คณฺฐี, ขุยไผ่ น. เวฬุผล., ปล้องไผ่ น. ผฬุ. วํสนลก. วํสนาฬ. เวฬุนาฬิ, เวฬุปพฺพ.
Added By: mahakaew1

การใช้พจนานุกรม ไทย-บาลี

น. เป็น นาม
ค. เป็น คุณนาม
ก. เป็น กิริยา
กกิ. เป็น กิริยากิตก์
กวิ. เป็น กริยาวิเสสนะ
นิ. เป็น นิบาต
อุ. เป็น อุทาหรณ์
สำ. เป็น สำนวน
สพ. เป็น สัพนาม

เครื่องหมายลิงค์ เช่น (อญฺยก. = ปุํ.
อสฺสา, = อิตฺ. ตาลมูล., = นปุํ.)

. เป็นเครื่องหมาย ปุงลิงค์
, เป็นเครื่องหมาย อิตถึลิงค์
., เป็นเครื่องหมาย นปุงสกลิงค์
.., เป็น ปุงลิงค์, นปุงสกลิงค์
,. เป็น อิตถีลิงค์, ปุงลิงค์
,., เป็น อิตถีลิงค์, นปุงสกลิงค์

47504600
Today
Yesterday
This Week
Last Week
This Month
Last Month
All days
15897
86618
369363
46849926
990938
1172714
47504600

Your IP: 54.36.149.16
2024-11-23 14:08
© Copyright pariyat.com 2024. by กองทะเบียนและสารสนเทศ

Search