พจนานุกรม ไทย-บาลี

จากหนังสือ พระมหาโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙)

เบิกบาน
Definition: น. ปโมท. อาโมท. โอทคฺย., หาส. ตุฏฺฐิ, ปหํสนา, ปหสน., วิกสน., วิกาส. สมฺปหํสน., สมฺปหํสนา, หํส. หํสน., นนฺทน., อุพฺพิลฺล., อุพฺพิลาวิตตฺต., ค. ปีต ปมุทิต หฏฺฐ มตฺต ตุฏฺฐ ปตีต อเสจน อุทคฺค อพฺภากุฏิก อุพฺพิลาวิต อโนสีทก สานนฺท ก. ปโมทติ ปหํเสติ ฯเปฯ
Added By: mahakaew1

การใช้พจนานุกรม ไทย-บาลี

น. เป็น นาม
ค. เป็น คุณนาม
ก. เป็น กิริยา
กกิ. เป็น กิริยากิตก์
กวิ. เป็น กริยาวิเสสนะ
นิ. เป็น นิบาต
อุ. เป็น อุทาหรณ์
สำ. เป็น สำนวน
สพ. เป็น สัพนาม

เครื่องหมายลิงค์ เช่น (อญฺยก. = ปุํ.
อสฺสา, = อิตฺ. ตาลมูล., = นปุํ.)

. เป็นเครื่องหมาย ปุงลิงค์
, เป็นเครื่องหมาย อิตถึลิงค์
., เป็นเครื่องหมาย นปุงสกลิงค์
.., เป็น ปุงลิงค์, นปุงสกลิงค์
,. เป็น อิตถีลิงค์, ปุงลิงค์
,., เป็น อิตถีลิงค์, นปุงสกลิงค์

49307084
Today
Yesterday
This Week
Last Week
This Month
Last Month
All days
2585
38476
147314
48959064
446734
1074106
49307084

Your IP: 185.191.171.13
2025-01-16 01:58
© Copyright pariyat.com 2025. by กองทะเบียนและสารสนเทศ

Search