พจนานุกรม ไทย-บาลี

จากหนังสือ พระมหาโพธิวงศาจารย์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ.๙)

เทวดา
Definition: น. เทวตา, อมร. อนิมิส. ติทส. เทว. วิพุธ. สุธาสี. สุร. มรุ. ทิโวก. อมตป. สคฺค-วาสี. นิชฺชร. ทิพฺพ. ทิพฺย. ยกฺข. ภูต.
Added By: mahakaew1

การใช้พจนานุกรม ไทย-บาลี

น. เป็น นาม
ค. เป็น คุณนาม
ก. เป็น กิริยา
กกิ. เป็น กิริยากิตก์
กวิ. เป็น กริยาวิเสสนะ
นิ. เป็น นิบาต
อุ. เป็น อุทาหรณ์
สำ. เป็น สำนวน
สพ. เป็น สัพนาม

เครื่องหมายลิงค์ เช่น (อญฺยก. = ปุํ.
อสฺสา, = อิตฺ. ตาลมูล., = นปุํ.)

. เป็นเครื่องหมาย ปุงลิงค์
, เป็นเครื่องหมาย อิตถึลิงค์
., เป็นเครื่องหมาย นปุงสกลิงค์
.., เป็น ปุงลิงค์, นปุงสกลิงค์
,. เป็น อิตถีลิงค์, ปุงลิงค์
,., เป็น อิตถีลิงค์, นปุงสกลิงค์

47708536
Today
Yesterday
This Week
Last Week
This Month
Last Month
All days
13916
36930
174333
47135237
1194874
1172714
47708536

Your IP: 54.36.148.127
2024-11-28 10:44
© Copyright pariyat.com 2024. by กองทะเบียนและสารสนเทศ

Search