ขอบเขตแห่งการจำพรรษาในระดับที่ลึกลงไปอีก คือ จำพรรษาอยู่ภายในวงกายของเรา กายยาววา หนาคืบ กว้างศอกนี้ ให้เป็นริมณฑลของใจ เป็นสถานี่จำพรรษาของเรา โดยเอาใจมาหยุดอยู่ตรงศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ สิ่งเป็นตำแหน่งที่ถูกต้องในการเดินทางไสู่อายตนนิพพานถ้าเอาใจมาหยุดอยู่ตรงนี้ ตลอดวัน ตลอดคืน ตลอดเวลาเรียกได้ว่า "เป็นการจำพรรษาอย่างแท้จริง"

.............................